MASTERPROEF
KU Leuven Sint-Lucas Gent 2020-2021
Virginie Lemaitre

'A GENEROUS HOMESTAY' // ON CONTINUITY AND IDENTITY

Lezingen

DESIGN DIALOGUES X PUBLIC SPACES

- Annelys de Vet (NL/BE)
- Elly Van Eeghem (BE)

Referentieprojectn

Kolmanskop | Neil Krug

News from the future | Fabien Barrau

A survey of the algal flora of anthropogenic caves of Campi Flegrei | Cennamo Paola, Marzano, Chiara Ciniglia, Claudia Pinto, Gabriele Cappelletti, Piergiulio Caputo, Paolo Pollio, Antonino

Can art save the sea? | Adams Jacqueline

MOONSHOT

NA ONS DE ZONDVLOED

In het oude Egypte bestonden er verschillende mythes over zogezegde steden op de bodem van de Nijl. Eeuwenlang werd dit aangenomen als fabel, tot rond de jaren 2000 een archeoloog tijdens het (gericht) duiken in de Nijl stuitte op de gezonken stad die in de mythes beschreven werd. De stad is genoemd naar dezelfde man die de verhalen erover schreef; Heracleion. Het was een stad waar ook veel Griekse invoelden terug te vinden waren, dus kende het ook de Griekse benaming Thonis. Zo een voorvallen zijn in de geschiedenis vaker voorgekomen, ook in Italië. Er bestond een mythe over de grot van Sybil, die zou dateren van de vierde eeuw voor de gangbare jaartelling. Iets wat een sprookje leek te zijn wordt toevallig ontdekt en blijkt toch al die tijd te hebben bestaan. De verbeelding transformeert naar iets tastbaar, maar behoudt zijn spirituele karakter.
We kennen ook het verhaal over Atlantis, een mythische stad op de bodem van de oceaan. Hiervan zijn er (nog) geen concrete bewijzen gevonden dat de stad effectief bestaat. Toch heeft de verbeelding van de mens ervoor gezorgd dat we een volledig beeld hebben gevormd van hoe deze stad eruit zou kunnen zien. Op deze manier willen wij ook het mythische rond ‘gezonken steden’ te integreren en voor te stellen in onze verbeeldingskamer.